Verbinding tot in de diepste poriën! - KW1Connect

Ervaringen Waterstofchallenge Blog 1:

#24H2Ochallenge KW1Connect: verbinding tot in de diepste poriën!

Vrijdagmiddag, 14:00 uur. Het startschot klinkt bij het Provinciehuis in Utrecht. Samen met tientallen andere teams vertrekken we voor een etmaal vol kilometers, landen en tactische keuzes. Onze Hyundai op waterstof staat klaar, maar in ons achterhoofd blijft de vraag rondzingen: zullen de tankstations onderweg wel werken?

De eerste etappe – stil en krachtig vooruit

Vanaf het moment dat we de snelweg opdraaien, voelen we het verschil. De auto is fluisterstil, accelereert soepel en rijdt alsof je zweeft. Toch kijken we vaker dan normaal naar de actieradius. De challenge draait niet alleen om kilometers maken, maar ook om slim plannen en vertrouwen op een netwerk dat nog pril is.

Eerste stop: Antwerpen – tanken én Vlaamse frieten

Onze eerste tankbeurt was in Antwerpen. Vrijdagmiddag en ja hoor: file, file en nog eens file. Daarnaast was het ook nog even spannend: is de pomp beschikbaar? Gelukkig verliep alles vlekkeloos. Slang aankoppelen, knop indrukken en binnen vijf minuten stonden we weer buiten met een volle tank. Opluchting!
En alsof dat nog niet genoeg energie gaf, trakteerden we onszelf op Vlaamse fritekes bij de Karel de Grote Hogeschool toen we om precies 17:59 ingecheckt hadden.* Met een bak friet in de hand en een volle tank voelden we ons helemaal klaar voor de volgende etappe.

Tweede stop: Halle (B) – lichte spanning

Daarna reden we door naar Halle. Hier voelde het anders. Het station oogde stil en het systeem had wat tijd nodig om op gang te komen. Voor een moment vroegen we ons af: wat als het hier misgaat? Gelukkig konden we tanken, maar dit was zo’n situatie die laat zien hoe kwetsbaar je bent met een beperkt netwerk.

Derde stop: Bettembourg (LUX) – onverwacht succes

Onze laatste vooralsnog laatste tankbeurt was in Bettembourg in Luxemburg. Een station dat je normaal gesproken niet opzoekt, gezien de lange “Out of Use”Time, maar in deze challenge cruciaal werd. Ook hier verliep het tanken technisch goed, maar de spanning bleef: werkt het vandaag wel? Precies die onzekerheid maakt de challenge avontuurlijk, maar toont ook de realiteit – het netwerk is nog dun en je moet soms geluk hebben.

Veiligheid op de stations

Overal zagen we dezelfde strakke veiligheidsmaatregelen: noodknoppen, ventilatie, duidelijke instructies en verbod op telefoongebruik. Dat gaf vertrouwen, maar maakte ons ook bewust dat waterstof geen “gewone” brandstof is. Alles is professioneel geregeld, maar respect voor de techniek blijft noodzakelijk.

Onze conclusie over waterstofmobiliteit

Na dadelijk 24 uur te rijden, tanken en plannen zijn we enthousiast én kritisch. Het rijden zelf is geweldig: stil, krachtig en comfortabel. Tanken gaat snel en voelt vertrouwd. Maar zolang je nooit helemaal zeker weet of een pomp beschikbaar en werkend is, blijft er spanning. Voor een challenge is dat leuk, maar voor dagelijks gebruik kan dat afschrikken.

Wat moet er gebeuren?

De toekomst van waterstofmobiliteit valt of staat met meer infrastructuur en betrouwbaarheid. Er zijn meer stations nodig, met betere communicatie over storingen en openingstijden. Pas dan durft de gewone automobilist de overstap te maken.

Na 24 uur vol spanning, frieten, opluchting en plezier bereiken we straks hopelijk nog redelijk fris de finish in Raamsdonksveer. Moe maar voldaan. De Waterstof Challenge liet ons zien dat waterstof de toekomst kan zijn – maar dan moet de infrastructuur de belofte nog waarmaken.

Waterstof is er klaar voor. Nu het netwerk nog.